W imię Ojca naszego Boga…

W imię Ojca naszego Boga – Prawdy Jedynego

W imię Ojca ziemskiego, w więzieniu zamęczonego,

W imię Matki - pod Krzyżem, jak posąg z kamienia,

W imię mojej Matki ziemskiej w śledztwie torturowanej,

W imię mojej Cioci, latami w ciemnościach więzionej,

W imię moich Wujów, którzy własne buty

i paski zjedli z głodu w kopalniach Workuty,

i tam już pozostali – widma bez imienia.

W imieniu tych, co nigdy nie wyszli z podziemia,

Co nigdy Alejami nie „przeszli z paradą”

W Wolnej z ich krwi Powstałej,

Tych co na wygnaniu myli w kostnicach trupy,

W garkuchniach talerze,

Sławni generałowie, waleczni żołnierze.

W imieniu tych co trwali – wiernych polskich chłopów,

Co wrócili na zgliszcza z wojennych okopów,

Z łagrów, stalagów, obozów,

By Tu stracić życie, Tu, w swej własnej Ojczyźnie!

Czy Wy mnie słyszycie?

Wy – co krzyże stawiane na katyńskim symbolicznym grobie

Przez lud wierny swym braciom i sobie,

Trzykroć wyrwaliście z poświęconej ziemi,

Precz od naszych umarłych! My ich pogrzebiemy!

Będą nam fundamentem, węgielnym kamieniem

Na którym stanie Pomnik – Polski Wyzwolenia!

Źródło: wSieci Nr 49(53) 2013 Jan Żaryn „Pamięć żywa”