I tu natrafiamy na ową regułę dziennikarskiej
sumienności, która zamyka się cała w dwóch słowach: mówić prawdę!
Mówić prawdę to znaczy nie tylko fałszywych wieści
nie wymyślać, ale niedostatecznie sprawdzonych nie rozszerzać,
mówić prawdę to znaczy sądem jaki się o fakcie
wydaje, nie zmieniać jego natury i nie przedstawiać go w świetle sztucznym i
fałszywym,
mówić prawdę to znaczy słowa drugiego tak rozumieć,
jak one je rozumiał, a nie przekręciwszy i podsunąwszy im inne znaczenie,
dopiero je zbijać i potępiać,
mówić prawdę wreszcie o drugim to znaczy skarcić jego
zły uczynek, jeżeli jest, zbić jego przekonanie, jeżeli można, ale nie domyślać
się na niepewne jego uczuć i na mocy tych domysłów wydawać o nim wyrok. Takie
są prawidła dziennikarskiej uczciwości.
wSieci Nr 22(78)
2014 Tomasz Łysiak
Święte słowa, bo
przecież tylko PRAWDA nas wyzwoli. Nie ma innej drogi, nie było i nie będzie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz